PSZnZ Celuloidowa Odznaka Naramienna Commando

Czarny łuczek naramienny z nazwą jednostki wykonany z czerwonego celuloidu ( Commando ). Na skrajnych częściach odznaki, górze oraz bokach widoczne dziurki służące do mocowania na rękawie munduru.

Naszywki tego typu były wykonywane we Włoszech w mieście Castelfidardo od Lipca 1944 roku, tuż przed Bitwą o Ankonę do około 1947 roku. Castelfidardo było centrum produkcji akordeonów (przy której używano cellulitu). Przez trwającą wojnę zapotrzebowanie na muzyczne instrumenty spadło, i gdy tylko Polskie jednostki zdobyły miasto, lokalne warsztaty rozpoczęły produkcję Polskich symboli, naszywek oraz pamiątek.

1 Samodzielna Kompania Commando była elitarna jednostką Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Która zasłynęła wśród wojsk Alianckich z Waleczności i wytrwałości w boju. Kompania została zatwierdzona rozkazem z dnia 28 sierpnia 1942 roku. Dowódcą kompani został kpt. Władysław Smrokowski. Etat kompani dowodzonej przez kpt Smrokowskiego przewidywał 5 oficerów i 81 żołnierzy szeregowych. Cała kompania powstała z oddziałów 2 Batalionu Strzelców (Kratkowane Lwiątka).

1 grudnia 1943 roku 1 Kompania Commando została skierowana na front Włoski gdzie brała udział w walkach, swój chrzest bojowy przebyła z nocy z 21 na 22 grudnia w miasteczku Pescopennataro gdzie w boju odparła natarcie około 250 niemieckich strzelców Alpejskich.

17 stycznia Kompania poniosła swoje pierwsze dotkliwe straty podczas forsowania rzeki Garigliano, w której to zostało zabitych 4 komandosów oraz 25 żołnierzy zostało rannych. W uznaniu za zasługi, odwagę 21 komandosów zostało udekorowanych orderem Virtuti Militari z rąk gen. Sosnkowskiego.

Polscy komandosi po uzupełnieniu strat osobowych kompani zostali skierowani do Walk o Monte Cassino, w nocy z 16 na 17 maja rozpoczyna się czwarta bitwa. Komandosi przydzieleni do 5 Kresowej Dywizji Piechoty zostali skieorwani do walk o wzgórza Castelllone i San Angelo. W walkach o Monte Cassino do 18 maja oddziały elitarnej jednostki poniosły ciężkie straty 52 rannych i 8 zabitych. W dniu 3 Czerwca 1944 roku Polscy komandosi zostali przerzuceni w rejon Campobasso, tam wraz z 2 kompanią commando utorzylirzyli nowe zgrupowanie.

Po wybuchu Powstania Warszawskiego, rozpatrywano możliwość zrzucenia w rejon Warszawy pomniejszonej kompani Commando, chciano w ten sposób symbolicznie wzmocnić siłę Powstańców. Niestety 5 sierpnia rozkaz sformowania został cofnięty.

15 sierpnia 1944 roku, 1 Samodzielna Kompania Commando została przekształcona w batalion komandosów, otrzymując w późniejszej fazie rozwoju nazwę 2 Batalionu Komandosów Zmotoryzowanych.