
PSZnZ Ryngraf Patriotyczny Włochy 2 Korpus Polski – Złocony
17 października, 2024
PSZnZ Legitymacja do Medalu Morskiego Marynarki Wojennej In Blanco
17 października, 2024PSZnZ – 15 Baon Strzelców Wileńskich “Wilki” Legitymacje – Jan Kaczmarek
£484.99
Na stanie
Zestaw dokumentów po Strzelcu Janie Kaczmarek żołnierza 15 Baonu Strzelców Wileńskich, 5 Kresowej Dywizji Piechoty z 2 Korpus Polskiego Generała Andersa. Zestaw składa sie z :
- Legitymacji 15 Baon Strzelców Wileńskich na Gwiazdę za Wojne 1939 & Gwiazdę Italii
- Legitymację do Odznaki 5 Kresowej Dywizji Piechoty
- Brytyjski Dowód Osobisty (Identity Card) 1949 rok
- Zdjęcie Zdjęcie Stanisława Aniszewskiego dla Janka Kaczmarka
Stanisław Kaczmarek brał udział w Bitwie o Monte Cassino, odznaczony krzyżem nr.17230.
15 Baon Strzelców Wileńskich “Wilków” został utworzony 25 października 1942 roku w obozie Khánaqín w Iraku, jako część 4 Brygady Strzelców. Jednostka ta powstała na bazie 15 pułku piechoty „Wilków” i była zorganizowana zgodnie z brytyjskimi normami.
W marcu 1943 roku, 15 batalion „Wilków” został podporządkowany dowództwu 5 Wileńskiej Brygady Piechoty, a jego struktura została wzmocniona przez włączenie 12 batalionu strzelców.
Po zakończeniu wojny, batalion, jako część sił okupacyjnych, pełnił różne zadania, w tym ochronę obiektów wojskowych. W lutym 1946 roku strzegł ważnych obiektów wojskowych i komunikacyjnych w rejonie Modeny.
5 września 1946 roku w Bari, podczas Święta Batalionu, kapelan Ludwik Żmikowski poświęcił urnę 15 Wileńskiego batalionu strzelców „Wilków”, która zawierała ziemię z pól bitewnych we Włoszech z lat 1944-1945. Urna została sfinansowana przez żołnierzy batalionu z dobrowolnych datków, a wykonana przez prof. Giuseppe Mazzoli z Bolonii według projektu por. Bohdana Mintowt-Czyża, żołnierza batalionu.
3 sierpnia 1952 roku, podczas dorocznego Zjazdu Koła Żołnierzy „Wilków”, urna została uroczyście przekazana „Instytutowi Historycznemu”. W akcie przekazania stwierdzono, że urna ma być przechowywana do czasu odzyskania niepodległości Polski, a następnie zgodnie z wolą fundatorów, umieszczona jako wotum dziękczynne w kaplicy Najświętszej Panny Marii Ostrobramskiej w Wilnie.